Του Δημήτρη Π. Παπουτσή Βουλευτή ΠΑ.ΣΟ.Κ. Ν. Καβάλας
Το κεντρικό σύνθημα της νικηφόρας πορείας του ΠΑ.ΣΟ.Κ. προς τις κάλπες της 4ης Οκτωβρίου του 2009 ήταν το «ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε». Ήταν ένα σύνθημα που συμπύκνωνε και καταδείκνυε, μέσα σε δύο λέξεις, την αμετάκλητη ανάγκη για ευρύτερες δομικές αλλαγές, αφού κατά τα φαινόμενα έχουμε φθάσει στην εξάντληση του μεταπολιτευτικού πολιτικού μοντέλου.
Εκτιμώ ότι καμία νομοθετική πρωτοβουλία της κυβέρνησης μέχρι σήμερα – και αυτές δεν ήταν ούτε λίγες, ούτε στερούνταν περιεχομένου και ποιότητας – δεν απαντά καλύτερα στο προεκλογικό δίλημμα που θέσαμε στους πολίτες, από τη Νέα Αρχιτεκτονική για την Αυτοδιοίκηση και την Αποκεντρωμένη Διοίκηση, γνωστής ως Πρόγραμμα Καλλικράτης.
Είναι γνωστό ότι τα τελευταία χρόνια, η Τοπική Αυτοδιοίκηση είχε γίνει μέρος του ευρύτερου προβλήματος της ελληνικής πολιτείας. Κατ’ αρχάς, ήταν βαθύτατα εξαρτημένη και με πολλά βάρη σε ένα γιγαντωμένο και υπερσυγκεντρωτικό κράτος. Οι δράσεις που αναλάμβανε ήταν αποσπασματικές και κατακερματισμένες, με αποτέλεσμα να καταλήγουν πολλές φορές σε αδυναμία εκτέλεσης έργων ή δράσεων τοπικής σημασίας, αν δεν ασκούνταν οι απαραίτητες «πιέσεις» διαφόρων τοπικών παραγόντων προς τα πολιτικά κέντρα λήψης αποφάσεων.
Αποδείχθηκε ότι η τοπική αυτοδιοίκηση όπως ασκήθηκε μέσα από τα στενά όρια των υφιστάμενων νομών και δήμων, δεν ήταν αρκετά ευρεία και ενδυναμωμένη αλλά και χωρίς την αναγκαία «αυτοπεποίθηση», ώστε να αποφύγει πολλές φορές τις ατραπούς διαφόρων προσωποληπτικών ή εν γένει ρουσφετολογικών επιλογών. Χαρακτηρίστηκε, επίσης, πολλές φορές από νεφελώδεις οικονομικές διαχειρίσεις που σε ορισμένες περιπτώσεις οδήγησαν ακόμη και σε εγκλήματα ή αυτοκτονίες.
Όλα αυτά οδήγησαν και συνέτειναν τόσο στην περαιτέρω γιγάντωση του κράτους και των ελλειμμάτων, όσο και στην αδυναμία άσκησης ουσιαστικής αναπτυξιακής πολιτικής - την έλλειψη της οποίας βιώνουμε το τελευταίο διάστημα με τρόπο ιδιαίτερα οδυνηρό.
Εν κατακλείδι, ήταν προφανές ότι χρειαζόταν μια εκ βάθρων δομική αλλαγή. Άλλωστε στις συνθήκες κρίσης που παραλάβαμε, καμιά πρωτοβουλία, τόσο στο επίπεδο της Τ.Α. όσο και στο επίπεδο της κεντρικής διακυβέρνησης δεν θα μπορούσε να επιφέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα αν δεν ήταν ριζική.
Επιβάλλεται λοιπόν ένα νέο σχέδιο δράσης, μια νέα αρχιτεκτονική για την Τ.Α., η οποία να αναδιατάσσει τους υφιστάμενους δήμους και νομαρχίες σε λιγότερες και ισχυρότερες οργανικές μονάδες, ευρύτερες γεωγραφικά, με ουσιαστικές αναπτυξιακές δυνατότητες. Μια αυτοδιοίκηση, η οποία θα εξοικονομεί τους πόρους των φορολογουμένων, αφού θα περιορίζει δραστικά τόσο τον αριθμό των ΟΤΑ όσο και των νομικών τους προσώπων.
Σε αυτή τη προσπάθεια φυσικά θα υπάρξουν και αντιδράσεις από τις τοπικές κοινωνίες. Άλλες από αυτές θα είναι γόνιμες και εποικοδομητικές και άλλες θα ερίζουν στη βάση μιας μίζερης «αριθμολαγνείας», χωρίς πειστικές θέσεις για τα όρια και τον αριθμό των δήμων κλπ.
Θέλω να πιστεύω ότι σε κάθε περίπτωση οι αντιδράσεις αυτές θα συμβάλουν ώστε να υπάρξει εν τέλει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα ως προς την επιτυχία της όλης προσπάθειας.
Ως προς το Ν. Καβάλας και σε σχέση με το συνολικό αριθμό των Δήμων οι θέσεις μου είναι γνωστές με καθαρότητα και σαφήνεια, δηλαδή να γίνουν τελικά 4 Δήμοι στο Ν. Καβάλας στη βάση των παλαιών Επαρχιών για τους λόγους που έχω αναφέρει κατ’ επανάληψη.
Στον παρακάτω ένθετο πίνακα [ΣΥΓΚΡΙΣΕΙΣ] και προς ενίσχυση της παραπάνω θέσεως μου για 4 Δήμους στο Ν. Καβάλας, αναφέρω ενδεικτικά τις κλασσικότερες των περιπτώσεων από την Ελληνική Επικράτεια όπου Νομοί αντίστοιχοι με το Ν. Καβάλας, αλλά ακόμη και μεγαλύτεροι ή μικρότεροι περιλαμβάνουν εν τέλει Δήμους που είναι αριθμητικά οι λιγότεροι δυνατοί.
Έτσι, σε αυτή την κατεύθυνση θα υπηρετηθεί πιο αυθεντικά ο πυρήνας της πολιτικής πρότασης και της βασικής στόχευσης που επιδιώκεται με το Πρόγραμμα Καλλικράτης, δηλαδή να προκύψουν όσο το δυνατό πιο λίγοι αριθμητικά Δήμοι για να είναι πιο ισχυροί, αποτελεσματικοί και αντίστοιχοι με τις ανάγκες των μελλοντικών τοπικών κοινωνιών της πατρίδας μας.
Από τα παραπάνω προκύπτει ότι αισιοδοξώ, ελπίζω αλλά και λαμβάνω μηνύματα από την τοπική κοινωνία, ότι οι πολίτες έχουν καταλήξει και απαιτούν μόνο να «αλλάξουμε».
ΣΥΓΚΡΙΣΕΙΣ
ΝΟΜΟΙ-ΑΡ. ΔΗΜΩΝ ΣΧ. «ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ» - ΑΡ. ΔΗΜΩΝ ΣΧ. «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ»
ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ 29 7
ΑΡΓΟΛΙΔΑΣ 16 5
ΑΡΤΑΣ 16 4
ΒΟΙΩΤΙΑΣ 20 6
ΦΩΚΙΔΑΣ 12 2
ΑΡΚΑΔΙΑΣ 23 7
ΑΧΑΪΑΣ 23 6
ΕΒΡΟΥ 13 5
ΛΑΡΙΣΑΣ 31 7
ΗΛΕΙΑΣ 22 7
ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ 21 6
ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ 41 8
ΗΜΑΘΙΑΣ 12 4
ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ 10 3
ΓΡΕΒΕΝΩΝ 15 3
ΚΕΡΚΥΡΑΣ 16 1
ΚΟΖΑΝΗΣ 19 5
ΚΙΛΚΙΣ 12 2
ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ 15 4
ΛΑΚΩΝΙΑΣ 22 4
ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ 15 6
ΡΟΔΟΠΗΣ 12 4
ΦΛΩΡΙΝΑΣ 12 3
ΠΙΕΡΙΑΣ 13 4
ΦΘΟΙΩΤΙΔΑΣ 25 7
ΣΕΡΡΩΝ 29 7
ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ 14 5
ΞΑΝΘΗΣ 10 4
