ΒΑΣΙΛΗΣ ΛΙΟΓΚΑΣ: Υπάρχει διέξοδος στην εμπλοκή των Σφαγείων Δεν την εφαρμόζουν όμως

Επανέρχεται στο θέμα του της ένταξης της ευρύτερης περιοχής του Περιγιαλίου στο Σχέδιο Πόλης ο δημοτικός σύμβουλος Βασίλης Λιόγκας επισημαίνοντας πως:
"Με αφορμή την καθυστερημένη κινητικότητα στη γειτονιά και παραλία των Σφαγείων αλλά και τα προεκλογικά Περιγιαλικά πυροτεχνήματα διοίκησης και αντιπολίτευσης, σημειώνουμε ότι:
1) Οι παραλίες θα ‘πρεπε κανονικά να είναι ελεύθερες και κοινόχρηστες, αυτό είναι για μας η βάση -και ισχύει για όλη την Καβάλα, για όλες τις ακτές της. 2) Υπάρχει, από την άλλη, μια διαχρονική κρατική υποκρισία με τις παραλίες. Ενώ για 10ετίες Κράτος και δήμοι επέτρεπαν τις καταπατήσεις από μεγαλοκαταπατητές, τώρα προσπαθούν κατά περίπτωση και επιλεκτικά να ανατρέψουν διαμορφωμένες καταστάσεις, καταστρέφοντας επιχειρήσεις



3) Στην περίπτωση όμως της παραλίας του Περιγιαλίου, από τα Σφαγεία ως το Κάμπινγκ «Ειρήνη», τα πράγματα είναι διαφορετικά : Δεν έχουμε καταπατήσεις. Το κύριο χαρακτηριστικό είναι ότι, ενώ σε αυτήν την παραλία το ίδιο το Κράτος πριν πολλές 10ετίες δημιούργησε και διέθεσε μια μεγάλη σειρά πολλών μικρών οικοπέδων «πάνω στο κύμα», με αποτέλεσμα να δημιουργήσει το ίδιο έναν ιδιαίτερο οικισμό, που γειτνίαζε με οριακές συνοικίες της πόλης χωρίς να εφάπτεται σε αυτές, παρ’ ολ’ αυτά, τα τελευταία χρόνια αρνείται με διάφορες προφάσεις να τον αναγνωρίσει ως τέτοιο, να τον εντάξει σε Ειδικό Τοπικό Ρυμοτομικό Σχέδιο και να δώσει ανάλογα ειδικούς όρους δόμησης. Αντίθετα το 1998 προχώρησε με τα τοπικά του όργανα ( Κτηματική Υπηρεσία, αυτήν που είχε δημιουργήσει και διαθέσει τα οικόπεδα, Λιμενική Αρχή, Νομαρχία και Δήμο…) σε καθορισμό Ζώνης Αιγιαλού και Παραλίας τέτοιο, που να καταλαμβάνει και επομένως να καθιστά απαλλοτριωτέο ολόκληρο τον οικισμό. Κι ενώ η πράξη οριοθέτησης δεν αμφισβητείται και διατηρείται, πράγμα που σηματοδοτεί την βούληση όλων τους να απαλλοτριωθούν και να κατεδαφιστούν, για να κοροϊδέψουν και να κολακέψουν τους κατοίκους και τους επαγγελματίες, τους υπόσχονται ότι θα εντάξουν την Ζώνη σε Σχέδιο Πόλης, όχι σε ειδικό και τοπικό μετά από τροποποίηση της πράξης χάραξης Αιγιαλού και Παραλίας, αλλά στο γενικό Σχέδιο είτε της Καβάλας, είτε του Περιγιαλιού με σημειακές επεκτάσεις προς την παραλία.
Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τα καταστήματα με πρόσωπο στη Εθνική Οδό. Ενώ η κατάργησή της, που προβλέπεται άλλωστε από το ΓΠΣ, θα απάλλασσε τα αντίστοιχα οικόπεδα από την υποχρέωση να δώσουν το βόρειο τμήμα τους για την διαπλάτυνσή του είτε ως ζώνη ασφαλείας, κι ενώ εμείς το φωνάζουμε χρόνια, αυτοί την διατηρούν, για να διευκολύνουν τα οικόπεδα από τα οποία θα περνούσε ο δρόμος που θα αντικαθιστούσε την παραλιακή Εθνική Οδό… Εκεί βέβαια που ήθελαν, την έκαναν (μεταξύ ΔΕΛΦΙΝΙΟΥ και LIDL)…

4) Πρόσφατα το ΣτΕ ασχολήθηκε με την περίπτωση αυτή και δυστυχώς, λόγω της παραπλανητικής ενημέρωσης που είχε και του νομικού δογματισμού που το διακρίνει, οδηγήθηκε σε λάθος συμπεράσματα. Το ΣτΕ για να απορρίψει την απόπειρα του Δήμου στηρίχθηκε στην παρουσίαση που έκανε η Τεχνική του Υπηρεσία με ένα έγγραφο του Ιουνίου του 2009 κι όχι με μια έκθεση των ίδιων των ενδιαφερόμενων ιδιοκτητών και του Δημοτικού Συμβουλίου. Εκεί ισχυρίσθηκαν, χωρίς να το ξέρουμε ως Δημοτικό Συμβούλιο, ότι η περιοχή των Σφαγείων ήταν εντός σχεδίου ( εντός περιγράμματος ) κι ότι κτιζόταν ως οικισμός προϋφιστάμενος του 1923 με τις αρτιότητες και τους όρους ενός Π.Δ/τος του 1981. Στην βάση αυτή το ΣτΕ κατέληξε ότι τα όρια αρτιότητας που ζητούσε ο Δήμος και το Υπουργείο δεν ανταποκρίνονταν σε πολεοδομικά κριτήρια. Το ότι η γειτονιά των Σφαγείων αποσυνδέθηκε από το Περιγιάλι είναι καλό, όμως το ότι έγινε δεκτό το πιο πάνω σκεπτικό, ότι δηλαδή κυριαρχούν τα πολεοδομικά έναντι των κοινωνικών κριτηρίων και της πραγματικής κατάστασης που το ίδιο το κράτος δημιούργησε, είναι έγκλημα.
Επισημαίνουμε όμως : ο Δήμαρχος και υπηρεσιακοί παράγοντες πήγαν κάτω 50 φορές, υπήρξαν γραπτές παρουσιάσεις επιχειρημάτων για την γειτονιά, για τους κατοίκους και τους επαγγελματίες, χωρίς αυτούς όμως και εν αγνοία τους…
Λύση μπορεί να προκύψει μόνο με την ομαδική παρέμβαση των κατοίκων.
Δίπλα στο «ναι υποχωρούμε» του Δημοτικού Συμβουλίου (και μεταξύ αυτών και της Αντιπολίτευσης Εριφυλλίδη και Καραμπουρνιώτη, πού δήθεν υποστηρίζουν τους κατοίκους) να κατατεθεί η δική τους παρουσίαση-τοποθέτηση που θα σηματοδοτεί την έναρξη μιας αυτόνομης Ειδικής Τοπικής Πολεοδομικής Ρύθμισης που θα θεμελιώνεται σε υπαρκτή και δεδομένη αίτηση κατάργησης της Πράξης χάραξης Αιγιαλού και Παραλίας. Και φυσικά η μετατόπιση του παραλιακού δρόμου βορειότερα, όπως προβλέπει το ισχύον ΓΠΣ του 1987, ώστε να ανοίξει ο δρόμος για το μεγάλο Ανατολικό Πάρκο της πόλης από τα Στρατόπεδα μέχρι τη θάλασσα.
Η ύπαρξη στην περιοχή ενός αλιευτικού καταφυγίου που θα ‘πρεπε εδώ και χρόνια να νομιμοποιηθεί και ενός αναξιοποίητου γερού δημοτικού κτιρίου θα ‘πρεπε να ναι συγκριτικά πλεονεκτήματα και κίνητρα της περιοχής".