Η ομάδα Τάνγκο της Φιλοπρόοδης Ένωσης Ξάνθης παίζει ζωντανή μουσική της πτώσης και του χαμού. Αφηγείται ιστορίες και ποιήματα της φθοράς.
Μια καλοκαιρινή βραδιά στην αυλή του Λαογραφικού Μουσείου.
Τάνγκο. Ναι Τάνγκο. Οι ρίζες του οπισθοχωρούν στο χρόνο και σε συγκεχυμένες γεωγραφίες. Χορεύτηκε και τραγουδήθηκε στα πιο περιθωριακά μέρη προτού πορευτεί ως τα αριστοκρατικά σαλόνια του μεσοπολέμου της Ευρώπης και του Κόσμου.
Οι μεγάλοι δημιουργοί του αποτέλεσαν για δεκαετίες τη ζώσα καλλιτεχνική πρωτοπορία της Αργεντινής. Μοναχικοί πολλές φορές εργάτες της μουσικής και του στίχου, περιφρονημένοι βάρδοι των λαϊκών συνοικιών, των αραμπάλες, έγραψαν τη δική τους ιστορία που γέμισε το Μπουένος ¶ιρες με ήχους, μουσικές και χορευτικά ζευγάρια στο απαγορευμένο μισοσκόταδο, σε κακόφημα σπίτια και λασπομένα σοκάκια. Αναγεννήθηκε στο όνομα του ¶στορ Πιατσόλα, του Οράτιου Φερέρ και του Nuevo Tango. Ταυτίστηκε ακόμα με τον πιο βαθύ θύλακα της ανθρώπινης συνείδησης αλλά και με την αναζήτηση του ανθρώπινου πεπρωμένου. Μια αβαρία της ανθρώπινης ψυχής.
